گل يخ از خانواده Calycanthaceae است. گلهای زمستانی گرچه در زیبایی فرم و تنوع رنگ با گلهای فصول دیگر قابل مقایسه نیستند ولی براي جبران اين كمبود معمولا رایحه مطبوعشان فضای اطراف را عطرآگین میکند. گلیخ همانگونه که از نامش پیداست، یکی از گلهای زمستانی است که در فصل سرما شکوفه میدهد و در قلب یخ گرمی میآفریند. اين گل اصالت چینی دارد و برگ پهن و خزان کننده، با رنگهای سبز تیره، گلهای فنجانی شکل و ریز و بوی بسیار خوشي دارد. ارتفاع آن گاهي تا 4 متر هم میرسد. این درختچه نیاز زیادی به هرس کردن ندارد. معمولا گلها قبل از باز شدن برگها در زمستان شکوفا میشوند و رنگ آنها لیمویی کم رنگ و معطر است. فصل گل اين درختچه از اواسط آذرماه شروع شده و تا اسفند به طول میانجامد. این گیاه قابلیت تحمل سرما را دارد و برای استفاده شاخه بریده و تزئین منزل در فصل زمستان بسیار مورد توجه است.
نیازها :
خاک: خاک حاصلخیز و زهکشی شده نیاز دارد
نور: در محلی کاشته شود که نور آفتاب به آن کاملا بتابد
تکثیر:
1 - به وسیله بذر: بذر رسیده را از درختچه بکنید یا از جائی مطمئن به دست آورید. آن را اوائل پائیز در گلخانه یا محلی محفوظ در خاکی که از شن و خاکبرگ به نسبت دو به یک آماده کردهاید بکارید. پس از اینکه گیاه سبز و حداقل پنج برگ یا شش برگه شد، آن را به گلدان دیگری منتقل کرده و به تدریج در هوای آزاد بگذارید. به این ترتیب درختچه کاشته شده در حدود سه یا چهار سال طول میکشد تا به گل بنشیند.
2 - به وسیله پاجوش: میتوانيد قبل از ظهور گل یعنی در اواسط آبان ماه که هنوز درخت بیدار نشده است از پاجوشهای بزرگ و شاداب آن با احتیاط جدا کرده و در باغچه یا گلدان بكاريد.
3 - به وسیله قلمه: مطمئنترین روش ازدیاد این درختچه، تکثیر به وسیله قلمه است. بهترین فصل براي گرفتن قلمه، پس از خزان برگها یعنی در ماه آذر و اوائل دی ماه است. برای این منظور شاخههای چوبی یا نیمهچوبی را جداکرده و به اندازههای ده تا پانزده سانتیمتری قطع کنید و آن را در گلخانه یا اتاق در ماسه شسته الک کرده، قلمه بزنید. اين قلمه احتیاج به مراقبت فوقالعادهای ندارد و در اواسط اردیبهشت، میتوان قلمههای گرفته و برگدار را با احتیاط از ماسه خارج کرده و در گلدان مستقل قرار داد.
4 - به وسیله خوابانیدن: ازدیاد این درختچه از طریق خوابانیدن پاجوشها یا شاخههای نیمه چوبی در خاك نيز امکانپذیر است.
نکته مهم:
به دليل آنكه گل يخ يك گیاه زمستانی است و آفتها در فصل سرد دوام نمیآورند، این درختچه آفت بهخصوصی ندارد که باعث از بین رفتن آن شود؛ فقط کم آبی و عوامل فیزیولوژیکی خاک باعث ظهور لکههای قهوهای روی برگها یا زردی برگها میشود که با آبیاری منظم و کودپاشی برگها و ساقه، این نقیصه نیز برطرف میشود.
![](http://www.yjc.ir/files/fa/news/1391/8/19/508161_768.jpg)
به شب بوی استاکس یا ماتیولا معروف است و گیاهی یک ساله یا دوساله است که به عنوان یک ساله مقاوم کشت و کار می شود. گل آن به صورت خوشه انتهایی است. دارای انواع کم پر و پرپر بوده و به خاطر گلهای معطر آن ارزشمند است.
این گیاه گلدانی عالی به دلیل مقاومت بالایش در مقابل سرما یکی از بهترین گزینه ها برای فصل زمستان و بهار بوده و گلهای بریدنی خوبی تولید می کند. در رنگهای متنوع صورتی , لاکی , ارغوانی , بنفش , زرد , یاسی , سفید , قرمز گلی و آجری وجود دارد.
از نظر ارتفاع متفاوت بوده و دارای انواع پاکوتاه به ارتفاع 15-20 سانتی متر, متوسط, پابلند به ارتفاع 60-90 سانتی متر است. برگ باریک , بیضی تا نیزه ای شکل به طول 3-8 سانتی متر است که در حالت معمول با موم سفید رنگی پوشیده شده است. در انواع از آن که به شب بوی خیری معروف است برگ ها سبز است.
نرگس
![](http://www.yjc.ir/files/fa/news/1391/8/19/508163_818.jpg)
نرگس از جمله گیاهان پیازدار است و گونه های بسیار زیاد و متنوعی دارد. انواع نرگسها به طور کلی گیاهانی مقاوم هستند و به مراقبت زیادی احتاج ندارند. وجه تمایز نرگس ها با سایر جنس های خانواده آماريليراسه این است که حتی اگر تا 10 سانتيمتر خاک روی آن ها ریخته شود نيز مشکلی برایشان پیش نمی آید و سبز میشوند.
خاک رسی شنی هوموس دار، براي نرگس مناسب است.
برای کاشت برخی گونههاي نرگس، اواخر شهریور یا مهر در حالی که زمین خشک است، پیاز را در خاک قرار میدهند. یکی از این گونه ها نرگس هلندی است که تاج و گلبرگ هاي آن زرد رنگ است. این گونه ها معمولا در اوایل بهار گل می دهند و عطر ندارند.
اما گونه ديگر، نرگس شيراز" Narcissus tazetta" نام دارد كه گل هاي آن به صورت تكي يا چندتايي در انتهاي شاخه گل دهنده ظاهر مي شود. گل ها كوچك، با تاج زرد، گلبرگ سفيد و بسيار خوش بو و معطر هستند. اين گونه از نرگس بسيار در برابر سرما مقاوم است و از دي ماه تا اوايل فروردين (بسته به محل) امكان گلدهي دارد.
انواع ياس رازقي (ياس سفيد) و انواع پيچكها مانند پيچ امينالدوله، پيچ تلگراني و پيچ درختچهاي نيز معمولا مقاومت نسبتا خوبي نسبت به سرما از خود نشان ميدهند
خرزهره
![](http://www.yjc.ir/files/fa/news/1391/8/19/508165_730.jpg)
گياه خرزهره هميشه سبز است. انواع پرورشيافته آن درختچههايي با مقاومت زياد به سرما هستند. گاه ارتفاع آن تا بيش از 2 متر هم ميرسد. برگهاي چرمي و كشيده دارد كه رگبرگهايش برجسته است.
سمي است و گلهاي بدبو دارد. اما به دليل مقاومت خوب و تكثير راحت (از طريق قلمه هاي نيمه خشبي) و همچنين گلهاي زيباي آن كه در رنگ هاي صورتي و سفيد و ليمويي وجود دارد، در محوطه سازي استفاده زيادي دارد. البته اين گياه ميزبان خوبي براي شته است و بايد مراقب آفات آن باشيد.
يك نكته مهم
گاهي بعضي گونه ها، بهخصوص گونه هاي درختي در مقابله با سرما واكنشي از خود نشان مي دهند كه بسياري تصور مي كنند درخت خشك شده است. اتفاقي كه سال 89 بر اثر سرماي سختي كه پيش آمد براي بسياري از سوزني برگان و اوكاليپتوس رخ داد.
در چنين مواقعي بايد درنظر داشت كه اين خشك شدن نوعي حالت تدافعي است و بعد از رفع سرما و پايان بارندگي بايد حتما دورههاي آبياري، بهخصوص آبياري قطرهاي را از سر گرفت تا درخت جان بگيرد، نه اينكه آنها را قطع كنيد.